Biedt Europees betalingsbevel procedure uitkomst

De ministerraad heeft onlangs ingestemd met een voorstel
van de minister van justitie om grensoverschrijdend
procederen in Europa drempelverlagend te maken. Op zich is
dit niet uniek in Europa. Duitsland bijvoorbeeld kent al jaren
het zogenaamde Mahnverfahren.
De bedoeling van zo’n grensoverschrijdend betalingsbevel is
om op een vereenvoudigde wijze (formulierniveau) een
gerechtelijke procedure te voeren. Tot zover niets aan de
hand, maar er zitten toch een aantal addertjes onder het gras.
Wanneer er voor een relatief klein bedrag een dergelijke
procedure gevoerd moet worden met daarbij een te
verwachten verweer, dan blijft de vraag welke Europese
rechtbank is competent. Is dat de rechtbank in het land van
de debiteur? In welke taal moet het vervolg van de procedure
gevoerd worden? Dient men zich te laten vertegenwoordigen?
En wat als de rechter in bijvoorbeeld Frankrijk in een
tussenvonnis beslist, dat hij meer inhoudelijke informatie
wenst en partijen daarover wil horen en tevens een schikking
wenst te beproeven? Dan kan het niet verhaalbare deel van
de kosten wel eens vele malen hoger uitvallen dan het
oorspronkelijke bedrag van het geschil.
Zolang het niet duidelijk is hoe bepaalde praktische
problemen opgelost kunnen worden blijft het raadzaam vooraf
een zorgvuldige afweging te maken, alvorens men zich in een
geldverslindend traject stort.